Miażdżyca mózgu to choroba, w której charakterystyczny jest proces zmian w naczyniach krwionośnych, co powoduje ograniczony przepływ krwi przez naczynia mózgowe. Skutkiem tego jest zwłóknienie i zwapnianie naczyń. Do tego dochodzi do powstawania blaszek miażdżycowych, które powodują zwężenie tętnic i ich zapychanie. W miażdżycy mózgu może dojść do poważnych powikłań, dlatego warto się badać, aby można było rozpocząć właściwe leczenie.
Diagnoza miażdżycy mózgu
Aby ocenić naczynia mózgowe, konieczne jest wykonanie badania USG Doppler tętnic szyjnych oraz przezczaszkowe. Badanie to pozwoli określić stopień zwężenia tętnic, ale też dzięki niemu będzie można odnaleźć lokalizację zmian miażdżycowych. To badanie USG jest badaniem nieinwazyjnym, a poza tym jest całkowicie bezpieczne i bezbolesne. Jednak u niektórych osób, przeważnie starszych, wykonanie badania USG Doppler przezczaszkowego oraz ocena tętnic mózgowych jest niemożliwa.
Wtedy można wykonać angio-TK, czyli angiografię tomografii komputerowej albo angio-MR, czyli angiografię rezonansu magnetycznego. Dzięki tym badaniom można uzyskać obraz wysokiej rozdzielczości, a także trójwymiarowy obraz tętnic w mózgu, ale też tętnic kręgowych i szyjnych. Arteriografię wykonuje się tylko wtedy, gdy inne badania nie pozawalają na ocenę stopnia zwężenia, gdyż przy tym badaniu istnieje wysokie ryzyko powikłań. Z kolei dzięki tomografii komputerowej albo rezonansowi magnetycznemu głowy, który wykonywany jest metodą tradycyjną, będzie można uwidocznić zmiany w mózgu, które mogły pojawić się wcześniej jako wynik miażdżycy tętnic mózgowia po przebytym udarze, a są to na przykład jamki poudarowe.
Ponadto trzeba wykonać badania krwi, a w tym również morfologię, co pozwoli określić, czy u osoby chorej występuje dyslipidemia. Dlatego najlepiej jest zrobić również lipidogram, dzięki któremu będzie można określić stężenie cholesterolu całkowitego, frakcji HDL oraz LDL, a także trójglicerydów.
Powikłania po miażdżycy mózgu
Miażdżyca tętnic mózgowych może prowadzić do poważnych powikłań. Jednym z takich powikłań są problemy z pamięcią. Jednak takim najgroźniejszym powikłaniem nieleczonej miażdżycy mózgu jest udar niedokrwienny, który może spowodować upośledzone poruszanie się, co jest konsekwencją niedowładu kończyn, a także powoduje zaburzenia mowy oraz czucia. Poza tym u chorych po udarze częściej pojawiają się zaburzenia depresyjne. Jednak czasami w związku z występującym niedokrwieniem może dojść do zaburzeń funkcji mózgowych, co z kolei może doprowadzić do śmierci chorego.
Natomiast do skutków otępienia naczyniopochodnego zalicza się:
- nieumiejętność przyswajania nowych informacji przez chorych;
- problemy z wykonywaniem czynność dnia codziennego;
- osoba chora czuje się bezradna, jest bardziej płaczliwa, a do tego czasami opuszcza dom i bezcelowo błąka się po okolicy, gdyż nie pamięta drogi do domu.
Leczenie miażdżycy mózgu
Osoba chora na miażdżycę mózgu powinna przyjmować statyny oraz kwas acetolosalicylowy, a jeżeli są przeciwwskazania do przyjmowania tego kwasu, to zaleca się klopidogrel. Poza tym istotne znaczenie ma kontrolowanie ciśnienia tętniczego, a także dbanie o prawidłową masę ciała, wyrównanie cukrzycy oraz zaprzestanie palenia papierosów. Do tego dochodzi zdrowia dieta, która powinna dostarczać ograniczoną ilość tłuszczów zwierzęcych. Dzięki temu będzie można zachować odpowiedni poziom cholesterolu, ale także pozwala zredukować wysoki poziom cholesterolu LDL (tzw. złego cholesterolu), który jest bardzo ważnym czynnikiem rozwoju miażdżycy. Z kolei w zaawansowanym stadium choroby, gdy jest ryzyko zagrożenia udarem, lekarze wykonują zabieg, który polega na wstawieniu stentu do tętnicy. Jednak operacja jest już ostatecznością.
Przy chorobie, jaką jest miażdżyca mózgu, bardzo ważne znaczenie ma zmiana codziennych nawyków żywieniowych. Dlatego należy ograniczyć spożywanie tłuszczów w swojej diecie, ale też zadbać o prawidłową wagę. Poza tym chory powinien zacząć uprawiać aktywność fizyczną, ale na tyle, na ile pozwoli mu jego stan zdrowia.
