Neuropatia cukrzycowa jest powikłaniem cukrzycy, które niekorzystnie wpływa na pracę układu nerwowego. Pierwsze objawy, wskazujące na rozwój neuropatii, to mrowienie dłoni i stóp, a także swędzenie, ale do tego też dochodzą inne symptomy. Jakie są przyczyny neuropatii cukrzycowej oraz jej pozostałe objawy? Jak leczyć neuropatię cukrzycową?

Co to jest neuropatia cukrzycowa?

Neuropatia cukrzycowa czasami jest również określana jako polineuropatia cukrzycowa, gdyż dochodzi do uszkodzenia wielu nerwów. Natomiast w języku łacińskim „neuropatia” to patologia nerwów, a więc jest to ich uszkodzenie. Jest to najczęstsze przewlekłe powikłanie cukrzycy.

Przyczyny neuropatii cukrzycowej

Najważniejszą przyczyną neuropatii cukrzycowej jest hiperglikemia, czyli podwyższone stężenie glukozy we krwi. Powoduje zaburzenie budowy włókien nerwowych, a do tego zaburza ich funkcje, które polegają na przewodzeniu impulsów nerwowych.

Do czynników, które zwiększają ryzyko rozwoju choroby, zalicza się:

  • palenie papierosów;
  • nadmierne picie alkoholu;
  • hiperlipidemię, a są to nieprawidłowe wartości cholesterolu LDL oraz trójglicerydów we krwi;
  • predyspozycje genetyczne.

Rodzaje neuropatii cukrzycowej

Rodzaje neuropatii cukrzycowej to:

  • neuropatia cukrzycowa obwodowa, czyli dystalna – jest to najczęstszy rodzaj neuropatii cukrzycowej. Na początku może nie dawać żądnych objawów, a dopiero potem pojawiają się symptomy, które są związane z uszkodzeniem nerwów w obwodowych częściach ciała, czyli w stopach i dłoniach. Objawy to: mrowienie, drętwienie, cierpnięcie, kłucie, uczucie porażenia prądem albo uczucie zimnych czy też gorących stóp. W zaawansowanym stopniu choroby pojawia się piekący i przeszywający ból;
  • neuropatia autonomiczna – układem autonomicznym nazywa się unerwienie narządów wewnętrznych, czyli serca, naczyń krwionośnych, przewodu pokarmowego oraz układu moczowo-płciowego. Przyczyną jej powstania jest złe wyrównanie cukrzycy;
  • neuropatia układu sercowo-naczyniowego – jej objawy to: tachykardia, a więc zwiększona częstotliwość rytmu serca i to niezależnie od wykonywanej aktywności, co może być przyczyną nagłej śmierci sercowej;
  • neuropatia przewodu pokarmowego – tutaj pojawiają się zaburzenia motoryki przełyku, żołądka, jelit oraz pęcherza żółciowego. Najważniejsze objawy to: zaparcia, biegunki, uczucie pełności po jedzeniu, a rzadziej pojawiają się nudności oraz wymioty;
  • neuropatia układu moczowo-płciowego – obejmuje ona zaburzenia czynności pęcherza moczowego, czyli tzw. cystopatię, a także zaburzenia funkcji seksualnych, które mają postać zaburzeń erekcji.

Objawy neuropatii cukrzycowej

Na początku neuropatia cukrzycowa może nie dawać żadnych objawów, a wtedy jest to postać utajona choroby, którą można zdiagnozować tylko poprzez wykonanie odpowiednich badań czynności włókien nerwowych. Objawy tej choroby będą zależały od rodzaju zajętych włókien nerwowych oraz od ich umiejscowienia. Objawy, które mogą się pojawić, to:

  • zaburzenia czucia – gdy dana osoba nie czuje bólu, dotyku, ciepła lub zimna albo nie czuje tego, że noga stoi na podłodze;
  • drętwienie, mrowienie, pieczenie;
  • ból o różnym charakterze, który zależy od rodzaju zajętego włókna, np. ból palący, powierzchowny, rwący, tępy czy też miażdżący;
  • zmniejszenie siły mięśniowej oraz zaniki mięśni, a wtedy pojawiają się, np. trudności ze wstawaniem z łóżka;
  • upośledzenie czynności autonomicznych, np. zmniejszona potliwość, sucha i chłodna skóra, zimne stopy, trudno gojące się rany, owrzodzenia, zawał serca, u kobiet suchość pochwy, a u mężczyzn zaburzenia erekcji.
fot. Pixabay.com

Diagnoza neuropatii cukrzycowej

Diagnoza neuropatii cukrzycowej opiera się na bardzo dokładnym wywiadzie lekarskim. Do tego wykonuje się również badania neurologiczne oraz różne badania dodatkowe, które w nieinwazyjny sposób pozwalają zbadać różne rodzaje czucia, a także przewodnictwo we włóknach nerwowych.

Leczenie neuropatii cukrzycowej

Przy neuropatii cukrzycowej stosuje się leczenie przyczynowe, które ma na celu usunąć przyczynę choroby, a polega ono na takim optymalnym dobraniu terapii, która będzie miała na celu utrzymanie zalecanej glikemii. Jeśli poprawi się glikemia, to zmniejszą się dolegliwości oraz poprawią się wyniki badania w kierunku neuropatii. W leczeniu neuropatii lekarze stosują kwas a-liponowy oraz benfotiaminę.

Natomiast celem leczenia objawowego jest usunięcie albo zmniejszenie występujących objawów. Można to zrobić za pomocą leków przeciwbólowych, przeciwdepresyjnych oraz przeciwdrgawkowych. Stosuje się także fizykoterapią oraz akupunkturę.

Neuropatia jest częstym, ale też bardzo groźnym powikłaniem cukrzycy. Mogą pojawić się tutaj różne objawy, a wynika to z tego, że neuropatia może dotyczyć zarówno włókien obwodowego, jak i autonomicznego układu nerwowego. Dlatego tak ważne jest odpowiednie stosowanie się do zaleceń swojego lekarza.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here